ანალიზები უნაყოფობაზე.

უნაყოფობის მთავარი ნიშანია ქალის უუნარობა დაორსულდეს, ხოლო ხანგრძლივი დროის განმავლობაში რეგულარული ინტიმური ცხოვრება შეინარჩუნოს.

 

ამ ფენომენის მიზეზი, როგორც წესი, მდგომარეობს ერთ ან ორივე მეუღლეში რეპროდუქციული ფუნქციების სხვადასხვა დარღვევაში.

 

უნაყოფობის დიაგნოსტიკა იწყება ყოვლისმომცველი ისტორიით; ძირითადი აქცენტი კეთდება წარსულის ინფექციურ დაავადებებზე (მიკოპლაზმოზი, გონორეა, ქლამიდია და სხვ.), ჩატარებულ ოპერაციებზე, სისტემურ დაავადებებზე და ცხოვრების წესზე; გათვალისწინებულია ყველა ფაქტორი, რამაც შეიძლება ხელი შეუშალოს დაორსულებას.

 

განსაკუთრებით აღსანიშნავია პოსტკოიტალური ტესტი სისხლის ანალიზთან ერთად - ამ ტიპის ტესტი ტარდება პარტნიორთა შეუთავსებლობის შესაძლებლობის გამორიცხვის მიზნით.

გამოკვლევა, რომელიც მიზნად ისახავს ქალის უნაყოფობის მიზეზების დადგენას, შეიძლება მოიცავდეს სხვადასხვა ტესტებს, ანალიზებს და დიაგნოსტიკურ ტექნიკას.

 

უპირველეს ყოვლისა, ტარდება ულტრაბგერითი სკანირება და გინეკოლოგიური გამოკვლევა, რაც საშუალებას იძლევა შეფასდეს პაციენტის ორგანოების სტრუქტურული თავისებურებები და გამოავლინოს შესაძლო პათოლოგიები. თუ საჭიროა უფრო ზუსტი ინფორმაცია, შეიძლება ჩატარდეს ჰისტეროსკოპია.

 

სამომავლოდ შეიძლება გამოყენებულ იქნას სხვადასხვა გამოკვლევის მეთოდები:

 

მენჯის ღრუს ორგანოების ექოსკოპია, ჩატარებული ვაგინალური ზონდის გამოყენებით;

ბაზალური ტემპერატურის გაზომვა;

ტესტები სხვადასხვა ინფექციებზე, რომლებმაც შეიძლება გამოიწვიოს უნაყოფობა (კლასიკური ნაცხი, PCR ფარულ ინფექციებისთვის);

ფალოპის მილების გამტარიანობის შემოწმება;

ანტისპერმის ანტისხეულების ძიება;

ლაპაროსკოპია.

პირველ რიგში - სპერმოგრამა. ეს არის სპერმატოზოიდების უჯრედული შემადგენლობის დიაგნოსტიკის მთავარი მეთოდი, რასაც მოჰყვება მათი რაოდენობის, მორფოლოგიისა და მოძრაობის განსაზღვრა.

 

გარდა ამისა, ტარდება შემდეგი ტიპის ანალიზები:

 

სისხლის ანალიზი;

პროსტატის ჯირკვლის და სათესლე ბუშტუკების სეკრეციის ციტოლოგიური ანალიზი;

ბაქტერიოლოგიური ანალიზი;